اراذلی که قرآن سوزی می‌کنند؛ اصلاً به قرآن راهی ندارند و دارند خودسوزی می‌کنند
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۸۱۷۷۲
امام جمعه موقت تهران با اشاره به عوامل قرآن‌سوزی‌های اخیر، گفت: این اراذل، ملاحده، مشرکین و صهونیست‌های ناپاک و وجودهای ظلمانی که قرآن سوزی می‌کنند اصلاً به قرآن راهی ندارند و دارند خودسوزی می‌کنند.
به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه تهران ظهر امروز (۱۳ مردادماه) در مصلی امام خمینی (ره) برگزار شد، گفت: شما بندگان خوب خدا امت رشید و نورانی ایران و انقلاب و همه حماسه آفرینان کانون‌های برگزاری حماسه نماز جمعه و برادران و خواهران حاضر در این مکان مقدس را و خودم را به تقوای الهی توصیه می‌کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امام جمعه موقت تهران افزود: تقوا، وسیله نجات است و نبود آن وسیله سقوط. تقوا خانه و دژ شکست ناپذیر است. هر کس در این دژ و سنگر زندگی کند، از شر نفس اماره، شیاطین، مستکبران و هر ذی‌شر در امان خواهد بود. در مقابل آن، فجور، بی‌تقوایی و گناه موجب سقوط است.
سالار شهیدان همیشه پرچمدار زندگی‌ساز مقاومت و مجاهدت است
وی گفت: در خطبه اول به مناسبت ایام عرض ادبی به محضر سالار شهیدان، آموزگار عارفان، سرور آزادگان، همیشه پرچمدار زندگی‌ساز مقاومت و مجاهدت؛ مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) اختصاص می‌دهیم.سیدالشهداء (ع)از نظر شخصیت یک شخصیت عرشی، ملکوتی، الهی، ربانی و چهره نورانی عرشی امام حسین(ع) در آیات قرآن ترسیم شده. ایشان خامس آل عبا(ع) است.
حجت‌الاسلام صدیقی بیان کرد: آیه تطهیر که پنج عنصر دارد، خاتم آن حضرت سیدالشهدا است. در آیه مباهله، ۵ پرچم به دست ۵ رکن توحید، برافراشته شد و به عنوان حجت بالغه بر همه عالمیان از جانب خداوند به صحنه مقابله با باطل محض آمدند. رسول خدا(ص)، علی مرتضی(ع)، فاطمه طاهره امام حسن و امام حسین بود که بر اساس تطهیر کلید دل‌ها به دست این پنج عنصر عرشی و نورانی است.
وی افزود: نفوس خبیثه انسان‌های پلید که اهل کفران نعمتند و همواره به امامت شیطان زندگی می‌کنند. دل اینها را امام حسین(ع) قفل می‌کند، اگر کسی دلی را می‌تواند قفل کند که مظهریت جلال خدا و قهر خداست.
چگونگی سیر الی الله در بیان علامه مجلسی
امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه سیدالشهدا(ع) رحمت الله واسعه است، تصریح کرد: ایشان دل‌های تینت‌های پاک را، کسانی که سرشت آنها پاک است و خمیره آنها آلودگی ندارد، درب دل آنها را برای نزول ملائکه و فرود آمدن توفیقات الهی و نزول علم لدنی و شهودی باز می‌کند. مانند علمای خاص ما که فقیه، دین شناس، صاحب نظر کارشناس دین در جبهه اعتقاد و اخلاق و شریعت بودند همچون مرحوم ملا محمدتقی مجلسی، علامه، فقیه بزرگوار و سالک الی الله.
وی ادامه داد: او(علامه مجلسی) می‌گوید، ما در مقام سیر الی الله از دو درگاه بر خدا وارد می‌شدیم و حجاب‌ها و فاصله‌ها از بین می‌رفت و با چشم جان که همه جان دیده می‌شود خدا را شهود می‌کردیم. اول؛ موقع تلاوت قرآن بود چون قرآن تنها چند ورق کاغذ یا وسیله دیجیتالی نیست که در یک مجموعه‌ای بگنجد بلکه قرآن؛ نور و تجلی اعظم، حقیقت اسماء الحسنی خدا، روح، حقیقت عینی است و دست کفار به قرآن نمی‌رسد برحسب آیاتی که نسبت به آن تصریح کرده است.
اراذلی که قرآن سوزی می‌کنند؛ اصلاً به قرآن راهی ندارند و دارند خودسوزی می‌کنند
حجت‌الاسلام صدیقی گفت: این اراذل، ملاحده، مشرکین و صهونیست‌های ناپاک و وجودهای ظلمانی که قرآن سوزی می‌کنند اصلاً به قرآن راهی ندارند و دارند خودسوزی می‌کنند. قرآن در تیررس آنها نیست که بتوانند قرآن را بسوزانند. ولی خب اگر لباس فرد مقدسی را بسوزانند هتک حرمت به آن شخصیت قدوسی و صبوحی است.
وی افزود: سوزاندن ضریح امام حسین خباثت، رذالت، شیطنت و دنائت می‌خواهد. این قرآن‌هایی که ما در قفسه‌های خانه‌هایمان داشته و توفیق نگاه به آن را داریم، اینها به منزله همان ضریح ائمه و پیراهن یوسف ما هستند و قداست دارند، بوسیدنی هستند و در پیش آنها نباید پای خودمان را دراز کنیم و نباید بدون وضو به آن دست زد. اما، رسیدن به حقیقت قرآن که نور، روح، رحمت واسعه و مظهر همه اسماء الهی است، در دسترس هر کسی قرار ندارد.
سیدالشهدا (ع) حقیقتی از سنخ حقیقت قرآن است
امام جمعه موقت تهران خاطرنشان کرد: سیدالشهدا (ع) حقیقتی از سنخ حقیقت قرآن است، اگر بدن امام حسین(ع) را قطعه قطعه کردند، حقیقت او که عرشی، ملکوتی و آسمانی است در تیررس احدی قرار نمی‌گیرد و نگرفت. لذا؛ این شعر به حق الهام الهی به زبان شاعر بوده است؛ «دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد.»
وی ادامه داد: سیدالشهدا (ع) از دیدگاه قرآن کریم کلیددار دل‌های بهشتی و جهنمی بوده و از دیدگاه قرآن کریم، طهارت خاصّه‌ای دارد که برتر از طهارت انبیاء اولوالعزم الهی است. طهارت ایشان همچون طهارت خاتم الانبیاء(ص) است، وجود احاطه حضرت سیدالشهدا(ع) وجود ظِلّی خداوند است؛ یعنی همه جا حضور داشته و دارد. ما هم هر کجا قلبمان پر کشید و یک یا حسین(ع) گفتیم، بدانید که سیدالشهدا(ع) دل شما را برده است. ابتدا از آن سو یاد شما شده و شما هم با جذبه حسینی دلتان به سوی کربلای حسین (ع) پر کشیده است.
امام حسین (ع) آینه تمام‌نمای صفات و اسم اعظم خداوند است
حجت‌الاسلام صدیقی عنوان کرد: منظور از کربلای حسینی خاک آنجا نیست بلکه جریان وجود حسین (ع) و مبارزات و قیام حضرت سیدالشهداء (ع) است. اگر با توجه به شخصیت امام حسین (ع) به او معرفت پیدا کنیم، آن‌گاه ایشان آینه‌ای است که اگر کسی به او نگاه کند، خداوند را با همه صفات و اسم اعظم مشاهده می‌کند. دیگر آثار و برکات سیدالشهدا(ع) در میان همه سفرای الهی، آثار و برکات ویژه‌ای است.
وی افزود: خداوند این‌گونه اراده کرد که تمام انبیاء و ادیان الهی، خاتم پیامبران، دین قویم اسلام، قرآن، تقوا، عدالت، معنویت، عرفان و توحید را با کشتی وجود امام حسین(ع) از طوفان‌ها نجات دهد. ایشان علی الاطلاق کشتی نجات، راهنما و راهبر است. سیدالشهدا(ع) که چراغ هدایت است، این چراغ از قبیل چراغ برق نیست بلکه هم جذبه حسینی انسان را راه می‌برد و هم راه حق را از راه باطل نجات می‌دهد.
اسلام سکولار کاری با صهیونیست‌ها ندارد
خطیب جمعه تهران در ادامه سخنانش با اشاره به اهداف قیام امام حسین(ع)، افزود: آن حضور برای تمایز دادن اسلام ناب با اسلام بی‌مسئولیت و بی‌جهاد ایفای نقش کرد. اسلام سکولار می‌گفت دین از سیاست جداست یعنی فرد متدین به‌دنبال قدرت و عزت نرود و بلکه قدرت باید در دست خودفروخته‌ها باشد و کاری به صهیونیست‌ها نداشته باشند؛ ولی امام حسین(ع) در قیام خود به ما درس دادند که تشکیل حکومت اسلامی، خلع سلاح افراد نالایق از قدرت و سپردن قدرت به اهلش آن‌قدر ارزش دارد که خون خود و یاران خود را نثار کرد.
غرب در چند صد سال اخیر به دنبال معنویت‌زدایی و دین‌زدایی بوده است
وی با بیان اینکه جسارت و هتاکی به ساحت قرآن کریم تازگی نداشته و دنیای کفر از دیرباز با قرآن عناد دارد، تصریح کرد: تمام فعالیت‌های دنیای غرب در چند صدسال اخیر حول معنویت‌زدایی و دین‌زدایی بوده است. امام خمینی (ره) درباره کتاب آیات شیطانی فرمودند «باید ببینیم دولت و حکومت‌های اسلامی با این فاجعه بزرگ چه برخوردی می‌کنند. این اقدام اهانت به مقدسات مسلمانان از صدر اسلام تاکنون و از امروز تا همیشه تاریخ است؛ اگر غفلت کنیم این اول ماجراست و استعمار از این مارها در آستین دارد.»
حجت‌الاسلام صدیقی افزود: امام راحل آن‌روز نویسنده این کتاب را مهدور الدم اعلام و یک شوک وارد کرده و غیرت‌ها را به‌جوش آوردند؛ و بالاخره آن مرد پلید نتوانست جان سالم از این میدان بیرون ببرد و با داشتن مراقبت‌های بسیار، سیلی خورد و جهنمش از همین دنیا شروع شد.
دولت‌های خبیث در غرب، قرآن را مانع غارت‌گری‌های خود می‌دانند
وی گفت: اهانت به قرآن کریم در آمریکا، انگلیس، هلند، بلژیک و آلمان صورت گرفته بود و اخیراً در سوئد تکرار می‌شود و برخی افراد نادان و مزدبگیر می‌خواهند دولت‌های غربی را از این جنایت هولناک مبرا کنند و بگویند اینها تندرو هستند و ربطی به حکومت‌ها ندارد. در حالی‌که هشدار امام (ره) فقط برای حکم قتل سلمان رشدی نبود و می‌خواست بگوید این جریان استعماری است و دولت‌های خبیث در غرب، قرآن را مانع غارت‌گری‌های خود می‌دانند.
خداوند اهانت‌کنندگان به قرآن را تأدیب خواهد کرد
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: امروز جریان مقابله با پیامبر اکرم (ص) و قرآن، همان استکبار آمریکا و انگلیس هستند که در عناد با اسلام نظیری ندارند و خداوند اهانت‌کنندگان به قرآن را تأدیب خواهد کرد.
وی با بیان اینکه ما مسلمانان در این‌باره تکلیف داریم، گفت: عزاداران امام حسین (ع) در ایران و سایر کشورها خود را زیر پرچم قرآن می‌بینند و خون امام حسین (ع) همان آیات قرآن است و از این کتاب شریف صیانت می‌کند. رهبر معظم انقلاب نیز در این اقدام را یک توطئه خوانده و خواستار معرفی عامل اقدام به جهان اسلام و اعمال اشدّ مجازات شدند. ایشان هم‌چنین فرمودند مقابله با این هتک حرمت قرآن مورد اتفاق تمامی علمای اسلام است.
دعوت از جوانان مسلمان برای جلوگیری از هتک حرمت قرآن
حجت‌الاسلام صدیقی افزود: جوانان مسلمان باید فکری کنند تا اینها جرئت چنین جنایاتی را نداشته باشند؛ رهبر معظم انقلاب نیز فرمودند دولت سوئد بداند که مقابل امت اسلام آرایش جنگی گرفته که موجب نفرت مسلمانان و بسیاری از دولت‌های اسلامی خواهد بود.
عزاداری‌های بی‌سابقه امسال برای سیدالشهداء(ع) دارای شور و شعور چشم‌نوازی بود
خطیب جمعه تهران با اشاره به اقامه عزای امام حسین (ع) در ایران و سایر کشورها، علی‌رغم تبلیغات دشمن علیه این مناسک، اظهار کرد: امسال عزاداری‌های بی‌سابقه دارای شور و شعور چشم‌نوازی بود. با اینکه دشمنان فراخوان داده بودند که در هیئت حضور نداشته باشید و لباس مشکی نپوشید و انواع تبلیغات را علیه عزاداری خرج کردند ولی به کوری چشم‌شان عزاداری‌ها در ایران و سایر کشورها نسبت به سال‌های قبل پرشورتر و باشکوه‌تر برگزار شد.
وی ادامه داد: ملت ایران در مقابله با استکبار مدال افتخار دارند و سال به سال در این جهت عمیق‌تر در میدان بوده و مایه افتخار هستند.
شهدای مدافع حرم به تأمین امنیت جهانی پرداختند
حجت‌الاسلام صدیقی با اشاره به روز بزرگداشت مدافعان حرم، خاطرنشان کرد: مدافعان حرم و شهید عزت‌ساز ما سپهبد حاج قاسم سلیمانی در مقابل تشکیل داعش و بنای آنها بر تخریب قبور ائمه اطهار (ع) که مقدمه‌ای برای مقابله با انقلاب اسلامی ایران بود، با این جریان برخورد سنگینی کرده و مهم‌ترین توطئه جهانی را خنثی کردند.
وی افزود: این عزیزان(شهدای مدافع حرم) به تأمین امنیت جهانی پرداختند و این فتنه مقدمه‌ای بود که یک مُشت وحشی را مسلح کرده بودند تا برای همه دنیا ناامنی ایجاد کنند. مدافعان حرم امنیت را برای ایران تأمین و تثبیت کرده، از حرم‌ها حفاظت نموده و برای جهانیان، حتی سازندگان داعش امنیت را برقرار کردند.
امام جمعه موقت تهران در پایان روز خبرنگار و روز جهاد دانشگاهی را بر فعالان این عرصه تبریک گفت و گرامی داشت.
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: قیمت قرآن حضرت اباعبدالله الحسین سید الشهداء دولت سوئد غرب حجت الاسلام کاظم صدیقی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت امام جمعه موقت تهران قرآن سوزی می کنند حجت الاسلام صدیقی سیدالشهدا ع امام حسین ع قرآن کریم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۸۱۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محکم‌ترین اصل قانون اساسی اسلام که در نهج البلاغه آمده است
خبرگزاری مهر -گروه دین و اندیشه: نوگرایی در دنیای اسلام در همه جوانب زندگی مسلمانان بروز کرد. از جلوه‌های بروز آن می‌توان به توجه جدی نسبت به منابع اسلامی و نگاهی نو به این منابع و اصولاً نهضت بازگشت به مبانی غنی اسلامی اشاره کرد. کتاب نهج‌البلاغه که گردآوری بخشی از سخنان و مکاتبات امیرمؤمنان علی (ع) است، به دلیل داشتن مفاهیم و موضوعات، سیاسی منبعی برای حکمت اصول سیاسی اسلام است که توجه همگان را جلب کرده است. توجه دوباره به نهج‌البلاغه همزمان با آغاز نهضت اسلامی در اوایل دهه چهل شمسی است و با تأکید امام خمینی و تلاش‌های متفکران و پژوهشگران و فعالان نهضت اسلامی نظیر آیت الله طالقانی، آیت الله خامنه‌ای، شهید مطهری، محمدرضا حکیمی، آیت الله جوادی آملی، محمدتقی شریعتی و علی شریعتی و… که در جنبش اسلامی ایران معاصر حضور جدی داشتند، از نهج‌البلاغه در اخذ اصول حکمت سیاسی اسلام بهره برده شد. خبرگزاری مهر در سلسله مطالب، گزارش‌ها و گفت‌وگوهای «بازگشت به نهج‌البلاغه» به تبیین و واکاوی هم موضوعات مرتبط با این کتاب شریف و آموزه‌هایش خواهد پرداخت.
یکی از دروسی که از دیرباز در حوزه‌های علمیه کمابیش رواج داشت و دارد، درس اخلاق است. آیت الله جوادی آملی در دوره جدید از درس اخلاق خود در سال تحصیلی جاری حوزه علمیه به شرح فرمایشات امیرالمومنین (ع) در نهج‌البلاغه می‌پردازد. آنچه در ادامه می‌خوانید بخشی از شرح آیت الله جوادی آملی بر حکمت ۱۲۸ نهج‌البلاغه است:
در کلمه نورانی ۱۲۸ وجود مبارک حضرت امیر فرمود: «تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِی أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِی آخِرِهِ فَإِنَّهُ یَفْعَلُ فِی الْأَبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِی الْأَشْجَارِ أَوَّلُهُ یُحْرِقُ وَ آخِرُهُ یُورِقُ»؛ ائمه (علیهم السلام) چون موحدانه زندگی می‌کردند سیره و سنت آنها توحید الهی بود، همه موجودات جهان خلقت را آیات الهی می‌دانستند، یک؛ و برای بسیاری از اینها دعا و ذکر و برنامه خاصی دستور دادند این دو. وقتی باران می‌آمد ذکری می‌گفتند، وقتی ابر را می‌دیدند ذکری می‌گفتند، وقتی شمس و قمر را می‌دیدند ذکری می‌گفتند. وقتی هم که باران کم می‌آمد یا نمی‌آمد، برای استسقاء، گذشته از آن نماز و گذشته از آن دعاهای مخصوص، دعاهای موردی هم داشتند. این کار هم در نهج البلاغه کاملاً مضبوط است و هم در صحیفه سجادیه.
اینکه در نهج البلاغه آمده است، از وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هم رسیده است که سرما که می‌رسد از اول سرما بپرهیزید و از آخر سرما استفاده کنید. تابستان که گرم است وقتی که می‌گذرد، پاییز شروع می‌شود؛ فرمود از سرمای پاییز که کم کم سرمای زمستان را به همراه دارد بپرهیزید و خودتان را بپوشانید، برای اینکه با سرمای پاییز با شما همان کار را می‌کند که با درختان شما می‌کند. برگ‌های درختان شما را می‌ریزد، اینها را زرد می‌کند، بدن اینها را سست می‌کند اینها را به خواب فرو می‌برد، این خاصیت سرمای اول است که از پاییز شروع می‌کند.
آخرش که بهار است فرمود از سرمای بهار و بَرد بهار استفاده کنید؛ همان طوری که سرمای بهار خوابیده‌ها را بیدار می‌کند، مرده‌ها را زنده می‌کند، برگ‌ها را می رویاند، سرسبز و خرم می‌کند، میوه می‌دهد، با بدن شما هم همین کار را می‌کند. این از وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هم رسیده است که «تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِی أَوَّلِهِ»؛ تقوا کنید یعنی بپرهیزید «وَ تَلَقَّوْهُ فِی آخِرِهِ». بعد دلیلی هم که حضرت ذکر می‌کند می‌فرماید این سرمای اول یعنی پاییز «فَإِنَّهُ یَفْعَلُ فِی الْأَبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِی الْأَشْجَارِ»؛ همان کاری که سرمای پاییز با درختان شما می‌کند با بدن‌های شما هم می‌کند لذا خودتان را بپوشانید. «أَوَّلُهُ یُحْرِقُ وَ آخِرُهُ یُورِقُ»؛ اولش سوزاننده است، بعد پایان سرما که بهار است باعث ورق پبدا کردن برگ پیدا کردن رشد و نمو پیدا کردن و امثال ذلک است.
نهج البلاغه یک سلسله بحث‌های موردی دارد درباره آیات الهی، یک سلسله هم درباره استسقاء دارد، یک سلسله بحث‌های متفرقه هم درباره شمس و قمر و سرما و بادها و امثال ذلک دارد.
در خطبه ۱۱۵ آنجا تقریباً در همین بخش‌های استسقائی و بهره برداری از ابر و باران الهی دعایی دارد که الآن بهترین فرصت است برای همه ما. خطبه ۱۱۵ نهج البلاغه در استسقاء است که «اللَّهُمَّ قَدِ انْصَاحَتْ جِبَالُنَا وَ اغْبَرَّتْ أَرْضُنَا وَ هَامَتْ دَوَابُّنَا وَ تَحَیَّرَتْ فِی مَرَابِضِهَا وَ عَجَّتْ عَجِیجَ الثَّکَالَی عَلَی أَوْلَادِهَا وَ مَلَّتِ التَّرَدُّدَ فِی مَرَاتِعِهَا وَ الْحَنِینَ إِلَی مَوَارِدِهَا اللَّهُمَّ فَارْحَمْ أَنِینَ الْآنَّةِ وَ حَنِینَ الْحَانَّةِ اللَّهُمَّ فَارْحَمْ حَیْرَتَهَا فِی مَذَاهِبِهَا وَ أَنِینَهَا فِی مَوَالِجِهَا اللَّهُمَّ خَرَجْنَا إِلَیْکَ حِینَ اعْتَکَرَتْ عَلَیْنَا حَدَابِیرُ السِّنِینَ وَ أَخْلَفَتْنَا مَخَایِلُ الْجُودِ»؛ خدایا به گوسفندان ما به مراتع ما به مزارع ما به دشت ما به زندگی ما رحم بکن؛ باران نیامده، این گوسفندها الآن علاقه ندارند بروند به چرا و این گاوها علاقه ندارند و این چوپان‌ها علاقه ندارند، ما هم هیچ علاقه‌ای نداریم به این مراکز زندگی، برای اینکه نه باران می‌آید نه آبی دارد نه مزرعی داریم نه مرتعی داریم.
این ناله کردن‌های حضرت امیر (سلام الله علیها) نشان می‌دهد که بالاخره عمل کردن به دستور قرآن کریم است خدای سبحان یک وقت می‌فرماید که اگر فلان کار خیر را انجام دادید بهشت می روید یا مثلاً اگر صدقه دادید ده برابر پاداش می‌گیرید و امثال این حرف‌ها که اینها هم نعمت‌های الهی و وعده‌های الهی است؛ یک وقت می‌فرماید اگر به یاد من بودید، من خودم به یاد شما هستم: ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾، [۱] هیچ نمونه‌ای در قرآن کریم معادل این نیست. به یاد خدا باشید، او به یاد شماست. حتی در جریان محبت که فرمود اگر دوست خدا هستید و بخواهید خدا دوست شما باشد باید کاری بکنید: ﴿إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ﴾ [۲] صغرا و کبرایی است که در قرآن کریم است. خدای سبحان به وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید که تو حبیب من هستی، وقتی تو حبیب الله شدی محور محبت هستی، وقتی محور محبت شدی اگر کسی بخواهد محب من بشود از راه توست یعنی محور محبت تویی. به مردم بگو ﴿إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ﴾؛ اگر شما دوست خدا هستید که خب وظیفه شماست، پاداش این را هم خدا به شما می‌دهد و مشکل شما را هم حل می‌کند؛ ولی این کافی نیست! اگر بخواهد در مدار محبت با خدا رابطه داشته باشید شما هم بشوید حبیب الله، کسی خلیل است، کسی حبیب الله است، کسی کذا و کذا است، شما اگر بخواهید حبیب الله بشوید راهی دارد.
نبوت، کعبه محبت است
اگر شما دوست خدا هستید که این هنر نیست، خدا هم مشکل شما را ممکن است حل کند؛ اما اگر بخواهید محبوب خدا بشوید حبیب الله بشوید باید در مدار کعبه محبت حرکت کنید. نبوت، کعبه محبت است، بیت الله است؛ اگر در مدار این حبیب حرکت کنید، هر کس در مدار این حبیب حرکت کند می‌شود حبیب. آن بیت طوری است که اگر به دورش بگردی می‌شود حاجی و این بیت طوری است که اگر دورش بگردی می‌شوی حبیب. ﴿قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ﴾، این مجزوم به آن جواب امر است ﴿فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُم﴾، نه «یحبِبُکُم»! ﴿یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ﴾. اگر بخواهید حبیب الله بشوید باید دور حبیب الله بگردید. این غیر از آن است که اگر می‌خواهید مشکل شما حل بشود یا مریض شما نجات پیدا کند یا وضع مالی شما خوب بشود، آنها راه‌های دیگر دارد آنها کارهای جزئی است، اگر بخواهید حبیب الله بشوید باید طوافتان در دور خانه حبیب الله باشد: ﴿قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ﴾. این «یحبب» مجزوم است چون جواب آن امر است؛ اگر مطیع شدید محبوب خدا می‌شوید! حالا بالاتر از اینکه چیزی نیست، خدا دوست آدم باشد همه مشکلات را حل می‌کند.
از این بالاتر مسئله ذکر است؛ در مسئله ذکر فرمود: ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾. دیگر شرط نداشت، کجا بگردید نداشت! فرمود به یاد من باشید _این هم مجزوم است_ ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾؛ اگر به یاد من باشید من هم به یاد شما هستم. این یا اصلاً نمونه ندارد در قرآن، یا کمیاب است. یک وقت است که می‌فرماید اگر شما این کار را بکنید من مال شما را زیاد می‌کنم، علم شما را زیاد می‌کنم اولاد می‌دهم مقام می‌دهم؛ اما فرمود شما مذکورِ من می‌شوید و من می‌شوم ذاکر.
ذکر الله آن است که انسان را از ماسوای خدا دور کند و منزه کند او را «عمّا حرّمه الله»؛ او را از حرام‌های الهی دور کند؛ فرمود: ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾.
در خطبه ۱۱۵ دارد که خدایا، مبادا ما را به وسیله گناهان ما بگیری؛ ما گناه کردیم، این گوسفندها و این مراتع و این مزارع چه گناهی کردند. «وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ وَ الرَّبِیعِ الْمُغْدِقِ»؛ این مادر، فرزند پیدا کند عقیم نشود؛ طوری بشود که تلقیح بکنند اولاً؛ و ثانیاً ﴿وَ أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ﴾ [۳] که شد و تلقیح شدند و باردار شدند، سقط نکنند و بارشان را به زمین بگذارند. این دعای نورانی حضرت است در نهج البلاغه در خطبه ۱۱۵. تعبیرات دیگری هم وجود مبارک حضرت در این زمینه دارد.
در صحیفه سجادیه، وجود مبارک امام سجاد، غیر از آن دعای استسقاء، بیان نورانی دیگری دارند درباره اینک ابرها چه سمتی دارند، برنامه‌های آنها چیست و وظیفه درباره ابرها چیست. در دعای ۳۶ که «وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَی السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ» این چیزها را می‌خواند: «اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَیْنِ آیَتَانِ مِنْ آیَاتِکَ، وَ هَذَیْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِکَ، یَبْتَدِرَانِ طَاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَکَتَهَا، وَ اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا وَ مَضَرَّتَهَا، وَ لَا تُصِبْنَا فِیهَا بِآفَةٍ، وَ لَا تُرْسِلْ عَلَی مَعَایِشِنَا عَاهَةً. اللَّهُمَّ وَ إِنْ کُنْتَ بَعَثْتَهَا نَقِمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فاِنّا نَسْتَجِیرُکَ مِنْ غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ إِلَیْکَ فِی سُؤَالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَی الْمُشْرِکِینَ» این غضبت را به آن طرف ببر «وَ أَدِرْ رَحَی نَقِمَتِکَ عَلَی الْمُلْحِدِینَ» این آسیای انتقام را که می‌گردد، از ما و امثال ما این عذاب را دور بدار.
«اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیَاکَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِکَ، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ کَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّکَ، فَإِنَّ الْغَنِیَّ مَنْ أَغْنَیْتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ. مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَکَ دِفَاعٌ، وَ لَا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِنَاعٌ، تَحْکُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَی مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِی بِمَا أَرَدْتَ فِیمَنْ أَرَدْتَ» تا این دو جمله اخیر که فرمود: «فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی مَا وَقَیْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَی مَا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِینَ وَرَاءَهُ، حَمْداً یَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَهُ»؛ شکری بکنیم که آسمان و زمین پر از شکر ما بشود یعنی آثارش روشن بشود؛ همه مردم به طرف دین گرایش پیدا کنند. آن گاه در جمله آخر دارد: «إِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسِیمِ الْمِنَنِ، الْوَهَّابُ لِعَظِیمِ النِّعَمِ، الْقَابِلُ یَسِیرَ الْحَمْدِ، الشَّاکِرُ قَلِیلَ الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ»؛ طول یعنی برکت؛ خدا ﴿ذی الطّول﴾ [۴] است یعنی نافع. می‌گویند این «لا طائل تحته» _که در کتاب‌های فقهی ما هم هست_ یعنی فایده‌ای ندارد، این بحث فایده علمی نداشت یا این مطلب فایده علمی نداشت؛ نه اینکه طائل یعنی طولانی، طول یعنی نعمت. «لا طائل تحته» یعنی این حرف، فایده ندارد؛ حرفهای غیرعلمی فایده ندارد. در قرآن کریم که دارد خدا ﴿ذی الطّول﴾ است یعنی برکت می‌دهد. اینکه در کتاب‌های فقهی دارد که این طائلی تحتش نیست یعنی برکت علمی ندارد؛ حرف غیر علمی برکت ندارد؛ «لا طائل تحته».
اینجا هم دارد که «ذُو الطَّوْلِ»، خداست یعنی برکت از اوست. «لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، إِلَیْکَ الْمَصِیرُ». این پایان دعای سی و ششم صحیفه سجادیه است، آن هم بخشی از خطبه نورانی ۱۱۵ نهج البلاغه است البته آن مفصل است.
غرض این است که خداوند وضع بارداری ابرها را مشخص می‌کند، چه کسی عقد زوجیت می‌خواند را مشخص می‌کند، کدام باد است که تلقیح می‌کند و تزریق می‌کند و ابر بی بار را باردار می‌کند را هم مشخص می‌کند، کجا هم باید ببارند چند قطره باید ببارند را هم مشخص می‌کند. امام باقر (علیه السلام) یک بیان نورانی دارد که این ابرها مرتّب رسالتشان را انجام می‌دهند ولی اگر ملتی، قابل و لائق نباشند و همواره سعی بکنند مشکلاتی برای جامعه ایجاد کنند، ذات اقدس الهی دستور می‌دهد این ابرها امانت‌هایشان و بارهایشان را در دریاها خالی کنند. [۵]
غرض این است که یاد خدا و نام خدا که انسان نه بی راهه برود و نه راه کسی را ببندد، دنیا و برزخ و آخرت آدم را تأمین می‌کند که ما امیدواریم جامعه ما این چنین باشد.
این شعر معروف که
گفت پیغمبر به اصحاب کبار / تن مپوشانید از باد بهار
از همین حدیث نورانی گرفته شده است.
همه کلمات روایات، در یک حد نیست؛ مثل اینکه آیات قرآن هم همین طور است که «کی بُود تبّت یدا مانند یا ارض ابلعی». این ﴿یا أَرْضُ ابْلَعی﴾ اصلاً آدم را متحیر می‌کند! ﴿یا أَرْضُ ابْلَعی ماءَکِ وَ یا سَماءُ أَقْلِعی﴾؛ [۶] آسمان تو این کار را بکن، زمین تو این کار را بکن، چشم! در جریان نوح که آن باران فراوانی آمده آب‌ها از زمین جوشیده باران از بالا آمده، دستور رسید: ﴿یا أَرْضُ ابْلَعی ماءَکِ وَ یا سَماءُ أَقْلِعی وَ غیضَ الْماءُ وَ قُضِیَ الْأَمْر﴾؛ دستور می‌دهد زمین دهن باز کن ببر، چشم! آسمان دیگر نبار، چشم! «کی بُود تبّت یدا مانند یا ارض ابلعی». آن که مطوّل خوانده می فهمد، آن که ادبیات خوانده می فهمد، آنها فصاحت تدریس کرده بلاغت تعریف کرده می فهمد که خیلی فرق است بین ﴿تبّت یَدا ابی لَهب﴾ [۷] با این دو تا!
یک علی (صلوات الله علیه) می‌خواهد که این حرف‌ها را بشنود و بفهمد و به ما بگوید. زمین می فهمد، آسمان می فهمد، ابر می فهمد، هوا می فهمد. این طورحرف زدن‌ها همان طور که در قرآن یکسان نیست یعنی در بعضی جاها هست در بعضی جاها نیست، در نهج البلاغه هم همین طور است در کلمات نورانی پیغمبر هم همین طور است.
محکم‌ترین اصل قانون اساسی اسلام
این سطری که در نهج البلاغه، پشت سر همین جمله است، از محکم‌ترین اصول قانون اساسی اسلام است؛ کلمه ۱۲۹ این است که «عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِک»؛ اگر خدا را به بزرگی شناختی، ماسوای خدا نزد تو کوچک است؛ اگر او در چشمانت بزرگ بود غیر او را بزرگ نمی‌شماری؛ «عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِک».
این جمله در بیانات نورانی پیغمبر به این صورت آمده است که «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق». [۸] این جمله کوتاهی است، این به منزله قانون اساسی است. فرمود هیچ کسی حق ندارد که در برابر خدا حرف غیر خدا را گوش بدهد: «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق».
وجود مبارک پیغمبر با حضرت امیر (سلام الله علیهما) در گزارش‌ها و سخنرانی‌ها فرقشان این است که وجود مبارک پیغمبر آن سخنرانی‌های طولانی مثلاً سه چهار صفحه‌ای و اینها را خیلی کم دارد اما حضرت امیر حسابش جداست. گاهی یک حادثه‌ای پیش می‌آید یک کسی را دارند تشییع می‌کنند، وجود مبارک حضرت امیر هم رسیده می‌فرماید چه خبر است، گفتند کسی مرده است. حضرت آنجا ایستاده به اندازه یک سوره طولانی قرآن سخنرانی کرد که همان طوری که خیلی تلاش و کوشش می‌خواهد تا آدم یک سوره قرآن را بفهمد، این سخنرانی ارتجالی او به اندازه یک سوره طولانی قرآن است نه به اندازه سخنرانی‌های عادی.
این قدرت فقط قدرت الهی است که آدم ارتجالاً به اندازه یک سور طولانی، تالی تلو یک سوره طولانی سخنرانی بکند. اینها در کلمات نورانی حضرت امیر هست.
خدا غریق رحمت کند مرحوم مجلسی اول را! «من لا یحضره الفقیه» را که مرحوم صدوق نوشتند ایشان شرح کرده است. فرق مجلسی اول و دوم خیلی زیاد است! مجلسی اول مقام خاصی داشت، در آن کتابش هم ادعا می‌کند که من بیش از صد هزار نفر را هدایت کردم اما یک نفر از آنها که من می‌خواستم پیدا نشد! [۹] این را خودش صریحاً در همان شرح «من لا یحضره الفقیه» ادعا می‌کند. این کم آدمی نیست؛ هم امام جمعه وقت بود هم مرجع وقت بود هم فقیه بود، من لا یحضره الفقیه را به خوبی شرح کرد؛ گفت من صد هزار نفر را هدایت کردم اما یک نفر از آنها که من می‌خواستم پیدا نشد یعنی کسی که ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾ باشد.
این جمله «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق»، اول گفته پیغمبر است بعد گفته حضرت امیر (سلام الله علیهما) که انسان هیچ حق ندارد در برابر دین خدا حرف غیر خدا را مقدم بدارد. این «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق» در کلمه ۱۶۵ نهج البلاغه از همین کلمات قصار آمده است که «قَالَ علیه السلام «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق». این جمله‌ای که «عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِک»، نتیجه اش همین است که در جمله ۱۶۵ آمده است که «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق». اگر بنا شد کسی کاری انجام بدهد باید دستور خالقش را انجام بدهد.
اینکه فرمود بهشت می‌دهم و امثال اینها، حساب دیگر است، این فوقِ بهشت می‌دهم است، فوقِ ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأنْهَارُ﴾ [۱۰] می‌دهم است! آن ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾، چیزی است که برای اولیای مقربین است که زیر مجموعه آن، بهشتی هست و بهشتی‌ها که خود اینها حق شفاعت دارند. فرمود به یاد من باشید من به یاد شما هستم: ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾؛ اما اعمال دیگر مثلاً اعتکاف کردی نماز شب خواندی و امثال اینها، بهشتی دارد که ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأنْهَارُ﴾، بعد این دو بهشتی که ﴿وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ﴾؛ [۱۱] این دو بهشت را این دو باغ را به شما می‌دهند، بعد فرمود: ﴿وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ﴾؛ [۱۲] کنار این دو باغ، دو باغ دیگر هم هست که آنها را هم باز به شما می‌دهند. اینها مربوط به اعمال صالحه است که اگر کسی موفق شد که نه بی راهه برود نه راه کسی را ببندد، اینها نصیبش می‌شود؛ اما ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾، یک حساب دیگر دارد. در همین دعاهای هر روز ماه پربرکت رجب هست که «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدعوکَ به»؛ [۱۳] ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان از بهترین فرصت هاست که بهار ما و ربیع ما همین هاست.
بهار شما قرآن کریم است؛ اگر بهار می‌خواهید حشرتان با قرآن کریم باشد. تفسیر قرآن، عمل به قرآن، تبیین قرآن، احکام قرآن از یادتان نرود. این تعبیر «ربیع القلوب» [۱۴] در نهج البلاغه هست. این بهار [طبیعت]، ربیع بدن است، بدن را می‌پروراند، چیز خوبی هم هست؛ اما آنکه «ربیع القلوب» است و دل پرور است، قرآن کریم است.
اگر قرآن کریم «ربیع القلوب» شد، هم انسان خودش موفق می‌شود که به «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِق» عمل کند و هم جامعه این چنین می‌شود.
شهدا علما صلحا بزرگانی که در این راه شربت شهادت نوشیدند یا کسانی که شهیدپرور هستند، آن علمای بزرگی که قلم آنها و قدم آنها باعث پرورش شهیدان شد که «مِدَادُ العُلَمَاء اَفضَل مِن دِمَاءِ الشُّهَدَاء» [۱۵] و الآن ما در کنار سفره اینها نشسته ایم، اگر _إن شاء الله_ از اینها برکاتی پیدا کردیم و جامعه ما جامعه‌ای شد که منزه از اختلاس و امثال ذلک شد، مبرّای از رشاء و ارتشاء شد، منزه شد از اینکه بی احساس باشد و درکی نکند _زیرا باید درک کرد که این همه نعمت‌هایی که هست چگونه باید جامعه را اداره کرد، چگونه باید ارزانی را ایجاد کرد، چگونه باید مشکلات مالی را حل کرد_ و اینکه انسان درد جامعه را داشته باشد، این راهی است که کم کم آدم را نزدیک می‌کند به یاد خدا بودن، آن وقت اگر کسی به یاد خدا بود، ﴿فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ﴾.
این دو جمله کوتاه نهج البلاغه در کنار هم هستند که امیدواریم به برکت اینها همه ما کسانی باشیم که این امانت را به دست صاحبمان بدهیم! این چیز محالی نیست؛ ما نشد، دیگری! خب چرا ما نباشیم؟! چرا ما طوری نباشیم که این را به دست صاحب اصلی اش بدهیم؟! این نه محال است نه ما بی لیاقت هستیم؛ بالاخره ما فرزند همین حوزه هستیم؛ این را بالاخره دور ندانید! بالاخره کاری باشد که انسان در پیشگاه وجود مبارک حضرت _ان شاء الله_ روسفید باشد.
[۱]. سوره بقره، آیه ۱۵۲.
[۲]. سوره آل عمران، آیه ۳۱.
[۳]. سوره حجر، آیه ۲۲.
[۴]. سوره غافر، آیه ۳.
[۵]. الکافی، ج ۲، ص ۲۷۲.
[۶]. سوره هود، آیه ۴۴.
[۷]. سوره مسد، آیه ۱.
[۸]. من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۸۱.
[۹]. روضة المتقین (ط_القدیمة)، ج ۱۳، ص ۱۲۸.
[۱۰]. سوره آل عمران، آیه ۱۵.
[۱۱]. سوره الرحمن، آیه ۴۶.
[۱۲]. سوره الرحمن، آیه ۶۲.
[۱۳]. مصباح المتهجد، ج ۲، ص ۸۰۳.
[۱۴]. نهج البلاغه، خطبه ۱۱۰
[۱۵]. ر. ک: من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۹۹.
کد خبر 6083760
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است